در شرایطی که متروی تهران به دلیل وابستگی به اعتبارات دولتی و یارانه هنوز فاصله زیادی با استقلال مالی دارد، متروی دبی با طی ۷ مسیر نه تنها به خودکفایی رسیده و به لحاظ مالی مستقل اداره می‌شود، بلکه اکنون به یک فعالیت سودآور تبدیل شده است.
مدیریت شهری دبی با اتخاذ دو راهکار ترافیکی، جذابیت استفاده از بزرگراه‌های عریض و کم‌ترافیک دبی را در مقایسه با شبکه ریلی کاسته است.
راهکار اول اخذ عوارض بزرگراهی است که به ازای هر بار تردد معادل ۴ درهم وصول می‌شود؛ رقمی که معادل قیمت دو لیتر بنزین در این شهر است.
مسیر دوم ترافیکی برای جذاب‌سازی مترو نیز تعیین بهای پارکینگ است که آن هم به ازای هر ساعت ۲ درهم تعیین شده که رقم قابل‌توجهی است. اما این دو راهکار شرط لازم برای افزایش سهم سفرهای درون‌شهری با مترو است و شرط کافی قطعا جذاب‌سازی مترو برای مسافرپذیری بیشتر است.
دسترسی راحت به ایستگاه‌های مترو حتی در معابر فرعی، سرعت بالای حرکت مترو، تمیزی و عدم مزاحمت دستفروشان، اتصال مترو به مراکز تجاری و پهنه‌های کار و فعالیت و در نهایت درآمد بالای حاصل از اخذ شارژ شهری مضاعف از املاک مجاور ایستگاه‌های مترو، ۵ مسیر دیگری است که متروی دبی را از خودروی شخصی جذاب‌تر کرده است.